Wat is een klinisch onderzoek?
Alle informatie over klinisch onderzoek.
Wij gebruiken cookies en andere trackingtechnologieën op deze website. Door deze website te gebruiken, gaat u ermee akkoord dat wij trackingtechnologieën op uw apparaat kunnen opslaan en gebruiken. Raadpleeg onze Privacyverklaring voor meer informatie.
Deze pagina geeft informatie over de symptomen en oorzaken van diabetische nefropathie en over de verschillende behandelmogelijkheden.
Mensen met diabetes krijgen na verloop van tijd vaak te maken met nierziekte of nierschade. Dit wordt diabetische nefropathie genoemd. Het is een complicatie van diabetes type 1 of 2 en wordt veroorzaakt door schade aan het filtersysteem van de nieren.
Patiënten met diabetische nefropathie moeten hun nierfunctie goed in de gaten houden door middel van medische testen, zoals het meten van de hoeveelheid albumine (eiwit) in de urine, de hoeveelheid creatinine in het bloed en de geschatte glomerulaire filtratiesnelheid (eGFR). Het monitoren van de nierfunctie is belangrijk om te voorkomen dat de situatie verergert en om de risico's op hartaandoeningen, die vaak voorkomen bij patiënten met diabetische nefropathie, te begrijpen en te beheersen.
Nefronen zijn de basiseenheden van de nier die het bloed filteren, afval verwijderen en de vloeistofbalans regelen. Bij mensen met diabetes worden deze nefronen geleidelijk aan dikker. Uiteindelijk beginnen de nefronen te lekken en komt er eiwit in de urine terecht, Deze schade noemen we diabetische nefropathie. De schade is mogelijk al jaren aanwezig voordat de patiënt zich bewust wordt van het probleem.
Veel zaken kunnen bijdragen aan het ontstaan van diabetische nefropathie. Onder andere:
Nierschade kan al 5 tot 10 jaar aanwezig zijn voordat de symptomen zich manifesteren.
Het eerste teken van diabetische nefropathie is vaak vochtophoping. Dit kan zich overal in het lichaam voordoen, maar komt het meeste voor in de onderbenen, enkels en voeten.
Mensen met een ernstigere vorm of langdurige (chronische) diabetische nefropathie kunnen symptomen krijgen zoals:
Nierschade leidt tot een ophoping van afvalproducten in het bloed, wat de vochtbalans in het lichaam beïnvloedt, waardoor uiteindelijk andere organen zoals de hersenen, het hart en de longen worden aangedaan. Dit kan leiden tot hartfalen of ademhalingsproblemen, met mogelijk overlijden tot gevolg.
Ook in het dagelijks leven kunnen mensen met diabetische nefropathie maatregelen nemen die een positief effect hebben op hun gezondheid en die de progressie van de ziekte tegengaan.
Bloedsuikergehalte reguleren
Het goed reguleren van het bloedsuikergehalte kan het risico op diabetische nefropathie verlagen. Het ideale bloedsuikergehalte is voor iedereen anders. De arts kan de patiënt hierover adviseren.
Bloeddruk reguleren
De bloeddruk heeft een belangrijk effect op de snelheid waarmee diabetische nefropathie zich ontwikkelt. Een kleine verhoging van de bloeddruk kan diabetische nefropathie snel verergeren. Enkele manieren om de bloeddruk te verlagen zijn:
Er bestaan ook geneesmiddelen die kunnen helpen de bloeddruk te verlagen. Aan patiënten met diabetische nefropathie en hoge bloeddruk schrijven artsen meestal ACE-remmers of angiotensine-receptorblokkers voor.
Voedingspatroon
Een hoge eiwitinname vergroot bij sommige patiënten de werklast van de nieren. De behandelend arts kan vaststellen of de eiwitinname moet worden aangepast.
Behandelplannen worden afgestemd op de persoonlijke omstandigheden van de patiënt, maar er zijn enkele algemene opties voor het behandelen van diabetische nefropathie.
Geneesmiddelen
Nieraandoeningen kunnen de balans in het natrium-, calcium-, fosfor- of glucosegehalte verstoren. Er bestaan geneesmiddelen om deze balans te herstellen.
Dialyse of transplantatie
Een chronische nierziekte is een progressief proces en zodra de nieren beschadigd zijn, neemt deze schade toe. Het uitvallen van de nieren is een permanente, levensbedreigende aandoening aangezien de patiënt niet zelf zijn/haar bloed kan zuiveren. Het uitvallen van de nieren noemt men terminale nierinsufficiëntie en het vereist niervervangende therapie. Dit kan een niertransplantatie of nierdialyse zijn.
Deze behandelingen vinden plaats onder de supervisie van nierspecialisten (nefrologen).